[chrzescijanie] Fwd: Prochy Serweta wołają przeciwko Janowi Kalwinowi

[Janusz i Kamilka Lasz]

Dodam tylko 
Do tego osądu że Kalwin nie był zbawiony 

4,11	 Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza
brata swego, obmawia zakon i osądza zakon; jeżeli zaś osądzasz zakon,
nie jesteś wykonawcą zakonu, lecz sędzią.
4,12	 Jeden jest zakonodawca i sędzia, Ten, który może zbawić i
zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego?

Kto sądzi temu Bóg taki sam sąd szukuje 

Czy ktoś kto wstawił się w miejsce Boga i osądził kawina od zbawienia
ostoi się przed Bogiem gdy ten zapyta "dalczego stawiasz się w moje
miejsce?"

Odpowiedź zostawiam Bogu i autorowi "sędziemu - sprwiedliwemu"

Janusz Lasz 





-----Original Message-----
From: wspolnota-bounces w listy.kdm.pl
[mailto:wspolnota-bounces w listy.kdm.pl] On Behalf Of Piotr Zaremba (PP)
Sent: Friday, January 19, 2007 9:03 AM
To: wspolnota w kdm.pl
Subject: [chrzescijanie] Fwd: Prochy Serweta wołają przeciwko Janowi
Kalwinowi


------- Forwarded message -------
From: "Nowoście ze stron Poznaj Pana"
To: piotr864 w gmail.com
Subject: Prochy Serweta wołają przeciwko Janowi Kalwinowi
Date: Thu, 18 Jan 2007 21:31:23 +0100

Dość wstrząsające świadectwo historii (i chyba bardzo ważne ze względu
na popularność doktryny Kalwina) a szczególnie dla protestantów, którzy
wierzą, że ten ruch nie brał udziału w paleniu konkurencji na stosach,
brrr.

Wersja wygodniejsza do czytania:
http://www.poznajpana.org/articlebody.asp?id=1194
  - - -  - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-------------------------- Prochy Serweta wołają przeciwko Janowi
Kalwinowi Corner Dan Wszystkie odnośniki znajdują się na końcu artykułu

Prawa autorskie należą do Daniel D. Corner, 1995.
Zapewnia się zgodę na kopiowanie tego artykułu w CAŁOŚCI wyłącznie do
niezarobkowej dystrybucji
..........................................................
Za chwilę przeczytasz o ważnej części historii kościoła z okresu
Reformacji, która tak dokładnie została usunięta współcześnie, że tylko
niewielu ludzi wie o tych faktach. Przygotuj się na szok.

27 października 1553 Jan Kalvin założyciel Kalwinizmu, spalił lekarza
Michała Serweta na stosie poza Genewą za jego doktrynalne herezje! (1) W
tym momencie autor popularnej doktryny "raz zbawiony na zawsze zbawiony"
(znanej też w niektórych kręgach jako "wytrwanie świętych") pogwałcił
hasło Reformacji - "Tylko Pismo" - mordując doktrynalnego heretyka, nie
mając na to Biblijnego usprawiedliwienia. To wydarzenie było czymś o
czym Kalwin rozważał długo wcześniej, zanim jeszcze Servetus został
złapany, ponieważ napisał do swojego przyjaciele, Farel'a, 12 lutego
1546 roku (siedem lat przed aresztowaniem Serweta) i pozostawił
następujący zapis:

"Jeśli on [Serwet] przybędzie [do Genewy] nigdy nie dopuszczę, aby żywy
opuścił ją, jeśli moja władza (autorytet) coś znaczy." (2)

Oczywiście, w tamtych dniach władza Kalwina w Genewie i Szwajcarii miała
zasadnicze "znaczenie". To dlatego niektórzy mówili o Genewie jako o
"Rzymie protestantyzmu" (3)

a o Kalwinie jako o "Protestanckim 'papieżu' Genewy" (4) . W czasie
rozprawy Serweta, Kalwin napisał:

"Mam nadzieję, że wyrok będzie domagał się kary śmierci" (5).

To wszystko pokazuje, mówiąc łagodnie, nie znaną czy nie bardzo
wdzięczną stronę Jana Kalwina. Oczywiście, żywił on w sobie, w sercu,
długotrwałą, zabójczą nienawiść i był gotów na pogwałcenie Pisma po to,
aby zadać śmierć komuś innemu i to w najbardziej obrzydliwy sposób.
Pomimo, że zgodził się na prośbę Serweta, aby mógł zostać ścięty,
wyraził milczącą zgodę na inny sposób wykonania egzekucji. Lecz, skąd
wzięło się takie pragnienie śmierci Serweta?

"Aby wyratować Serweta z jego herezji, Kalwin odpowiedział najnowszym
wydaniem swojej 'Instytucji chrześcijańskiej religii', które Serwet
natychmiast zwrócił z obraźliwymi uwagami na marginesach. Pomimo obrony
[sic] Serweta, u Kalwina rozwinęła się w czasie ich korespondencji silną
niechęć do niego, i odmówił on zwrotu jakichkolwiek oskarżających
materiałów" (6).

"Przekonany o herezji władz Kościoła Rzymskiego, Serwet uciekł przed
wyrokiem śmierci z więzienia. Kierując się ku Italii z niewyjaśnionych
powodów zatrzymał się w Genewie, gdzie został zadenuncjowany przez
Kalwina i reformatorów. Zauważono go na drugi dzień po przybyciu i
potępiono jako heretyka, gdy odmówił odwołania swych poglądów. Spalony w
1553 roku przy wyraźnej, milczącej zgodzie Kalwina" (7).

W czasie ucieczki z Wiednia, Serwet zatrzymał się w Genewie i popełnił
ten błąd, że poszedł na kazanie Kalwina. Został rozpoznany i aresztowany
zaraz po usłudze (8).

"Kalwin aresztował go [Serweta] jako heretyka. Skazał i spalił na
śmierć"
(9)

Od czasu, gdy Kalwin aresztował go 14 sierpnia, aż do jego skazania
Serwet spędził ostatni dni swego życia:

" ... w ohydnym gnoju, bez światła, ciepła, z odrobiną żywności, bez
wyposażenia sanitarnego" (10).

Należy zanotować, że kalwiniści z Genewy ułożyli wokół jego stóp na wpół
zielone drewno oraz założyli mu na głowę wieniec posypany siarką.
Pozbawienie go życia w takim ogniu zajęło ponad 30 minut, podczas gdy
cała Genewa stała wokół, przypatrując się jego cierpieniu i powolnej
śmierci! Tuż przed tym wydarzeniem zapiski wskazują:

"Farel szedł obok skazańca, całkowicie nieczuły na to, co mógł Serwet
czuć, utrzymując zaporę słowną. Wszystko czego chciał to wymusić od
więźnia przyznanie się [sic] do jego doktrynalnego błędu - szokujący
przykład bezdusznej kuracji dusz. Po kilku minutach Serwet przestał
cokolwiek odpowiadać i zaczął modlić się o siebie. Gdy przybyli na
miejsce egzekucji, Farel zapowiedział zebranemu tłumowi: 'Oto widzicie,
jaką moc posiada Szatan, gdy ma w swej mocy człowieka. Ten człowiek jest
wyróżnionym uczonym i być może wierzył, że działa właściwie. Lecz teraz
Szatan posiadł go całkowicie, tak jak może posiąść was, jeśli wpadniecie
w jego pułapki'.

Gdy kat zaczął swoją pracę, Serwet wyszeptał trzęsącym się głosem: 'O,
Boże! O, Boże!' Wściekły Farel kłapnął na niego: 'Nie masz nic innego do
powiedzenia?' Tym razem Serwet odpowiedział mu: 'A cóż innego mogę, jak
tylko mówić do Boga!' Po czym został podniesiony na stos i przykuty do
pala. Wieniec posypany siarką został umieszczony na jego głowie. Gdy
wiązki zostały zapalone, rozdzierający krzyk przerażenia złamał go.
'Miłosierdzia, miłosierdzia!'- wołał. Przez ponad pół godziny trwała
straszliwa agonia, ponieważ wiązki zostały zrobione z na wpół zielonego
drewna, które paliło się powoli. 'Jezu, Synu wiecznego Boga, miej łaskę
nade mną' - krzyczał dręczony mężczyzna z pośród płomieni . .. ...."
(11)

Pomimo, że zasadniczo to samo znajdujemy przy nawróceniu się
pokutującego złodzieja (ew. Łk. 23:42, 43 in. Łk 18:13) i Pismo mówi, że
"Każdy, kto wyzwał imienia Pańskiego, zbawiony będzie " (Dz. 2:21; Rzm.
10:13), Farel ciągle uważał Serweta za niezbawionego do samego końca
jego życia:

"Farel zauważył, że Serwet mógł być zbawiony przez zmianę miejsca
przymiotnika i wyznanie Chrystusa jako Wiecznego Syna, a nie Syna
wiecznego Boga" (12).

"W ten sposób Kalwin zamordował swego przeciwnika i nic nie wskazuje na
to, żeby kiedykolwiek pokutował z tego przestępstwa [sic]. Następnego
roku opublikował obronę [sic], w której dalej znieważał swego
poprzedniego adwersarza najbardziej mściwym i nieutemperowanym językiem"
(13).

Podobnie jak rzymscy katolicy spalili na stosie w 1415 roku Jana Husa
(14) za doktrynę, tak i Kalwin spalił na stosie Michała Serweta. Lecz
czy sprawa dotyczy tylko doktryny? Czy była jakaś inna przyczyna, może
polityczna?

"Jako 'uparty heretyk' stracił w procesie konfiskaty cały swój dobytek
bez większego hałasu. Był okrutnie traktowany w więzieniu. Jest więc
zrozumiałe, że Serwet był prostacki i obraźliwy w swej konfrontacji z
Kalwinem. Niestety tym razem Kalwin walczył o swój upadający w Genewie
autorytet. Przeciwnicy Kalwina wykorzystali Serweta jako pretekst do
atakowania teokratycznego rządu genewskich reformatorów. Stało się dla
Kawlwina sprawą prestiżu - drażliwy punkt dla wszelkiego dyktatorskiego
reżimu - aby w tej sprawie dowieść swej mocy. Dokonał wymuszenia wyroku
śmierci na Serwecie wszelkimi możliwymi sposobami, jakie w swojej
dyspozycji posiadał" (15) .

"Dość ironiczne jest to, że egzekucja Serweta w rzeczywistości nie
podparła siły genewskiej reformacji. Wręcz przeciwnie, Fritz Barth
sugerował, że 'poważnie skompromitowała Kalwinizm i oddała go w ręce
katolików, którym Kalwin chciał zademonstrować swoją chrześcijańską
ortodoksję, najlepsze narzędzie do prześladowania Hugenotów, którzy nie
byli niczym innym w ich oczach jak tylko heretykami'. Postępowanie
przeciwko Serwetowi służyło jako protestancki modelowy proces sądowy
heretyków. . . ". ...nie różnił się niczym od metod stosowanych przez
średniowieczną inkwizycję . . . Zwycięzcy reformatorzy, również nie byli
w stanie przeciwstawić się pokusom władzy" (16) . Czy jest możliwe, aby
człowiek taki jak Jan Kalwin był

"wielkim teologiem" i w tym samym czasie działał w tak karygodny sposób,
po czym nie okazywał skruchy? Drogi czytelniku, czy masz serce, które
mogłoby, podobnie jak Jan Kalwin, spalić druga osobę na stosie?

Zilustrujmy to w inny sposób. Przypuśćmy, że pewien człowiek z twojego
zboru o reputacji duchowego przywódcy złapał psa twojego sąsiada,
przykuł go do pala i przy pomocy niewielkiej ilości zielonej rozpałki
pomalutku przypalał go, aż do śmierci. Co pomyślałbyś o takiej osobie,
szczególnie po tym, gdyby nie okazywał skruchy. Czy chciałbyś, aby
interpretował dla ciebie Biblię? Sprawa ma się znacznie gorzej z Janem
Kalwinem, ponieważ człowiek, nie tak jak pies, jest stworzony na
podobieństwo Boga! Czy się to podoba, czy nie, jedynym wnioskiem z tego
materiału dowodowego jest to, że serce Kaliwna było czarne, nie
oświecone z powodu zabójczej nienawiści do Serweta. W najlepszym
przypadku Kalwin był duchowo zaślepiony przez tą nienawiść, a zatem
duchowo ograniczony we właściwym rozpoznawaniu słowa prawdy (17) . W
najgorszym zaś, co wyraźnie ma miejsce w tym przypadku, zgodnie z tym co
mówi Pismo, Jan Kalwin sam nie był zbawiony:

Obj. 21:8
Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i
wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców
będzie jezioro płonące ogniem i siarką .

1 Jana
2:3 - A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania jego zachowujemy.
2:4 - Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i
prawdy w nim nie ma.

.....
3:15 - Każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą, a wiecie, że
żaden zabójca nie ma w sobie [trwałego] żywota wiecznego.

Greka dodaje tutaj ważne słowo do 1 Jn 3:15, które jest czasami pomijane
w tłumaczeniach. Tym słowem jest "trwałe" lub "zamieszkujące" i
stwierdza, że mordercy nie mają żywota mieszkającego stale w nich.

Drogi czytelniku, skoro mordercy są ludźmi niezbawionym, a Jan Kalwin
był mordercą, to Kalwin był niezbawiony! Co więcej, ponieważ niezbawieni
mają zaciemnione duchowe pojmowanie (Ef. 4:18), a Kalwin był niezbawiony
w myśl Pisma, to Kalwin miał zaciemnione zrozumienie duchowego
pojmowania rzeczy.

Jezus powiedział, że możemy "poznawać" ludzi po ich owocach (Mt. 12:33)
- może to być Jan Kalwin czy ktokolwiek inny!

W podobny sposób pisał apostoł Jan

1 Jana
3:10 - Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabelskie. Kto nie
postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak też ten, kto nie miłuje
brata swego.


Czy możesz powiedzieć, że Kalwin postępował "sprawiedliwie" w sprawie
Serweta? Jeśli nie, to czyż nie czyni go to "dzieckiem diabła", zgodnie
z tym wersetem i innymi cytowanymi już wcześniej? Pomimo, że niektórzy
będą głosić napuszone mowy i wściekać się na taki wniosek, czy na
podstawie Pisma, możemy dojść do jakiegokolwiek innego?

Nie potrzebne są żadne inne dowody na to, aby obiektywnie stwierdzić
duchowy stan Kalwina. Niemniej jednak, dwóch innych mężczyzn powinno być
pokrótce wspomnianych:

"Dwa inne, znane epizody dotyczą Jacquec'a Grueta i Jerome Bolsec'a.
Gruet, którego Kalwin uważał za libertyna, napisał listy krytykujące
Konsystorz i, poważniejsza sprawa, petycję do katolickiego króla
Francji, aby interweniował on w polityczne i religijne sprawy Genewy.
Przy współdziałaniu (zgodzie) Kalwina został on ścięty za zdradę. Bolsec
publicznie rzucał wyzwanie nauczaniu Kalwina o predestynacji, doktrynę,
którą Bolsec i wielu innych uznało za moralnie odrażającą. Wypędzony z
Genewy w 1551 roku, zemścił się sam drukując w 1557 roku biografię
Kalwina, w której oskarżył go o chciwość, złe prowadzenie finansów i
seksualne odchylenie" (18). Jak powinno się zajmować heretykiem?

W jaki sposób heretyk czy jakiś inny fałszywy nauczyciel powinien być
traktowany, jeśli chcemy trwać w ramach biblijnych wskazówek? Paweł
napisał do Tytusa dotykając właśnie tego tematu, który zaczyna się od
kwalifikacji przywództwa w kościele:

List do Tytusa
1:9 - Trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać
napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej
się przeciwstawiają. 1:10 - Wielu bowiem jest niekarnych, pustych
gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza pośród tych, którzy są obrzezani; 1:11 -
Tym trzeba zatkać usta, gdyż oni to całe domy wywracają, nauczając dla
niegodziwego zysku, czego nie należy.

Widać więc wyraźnie, że fałszywi nauczyciele powinni być "uciszeni" nie
przez zabijanie ich, jak to zrobił założyciel Kalwinizmu, lecz obalając
ich twierdzenia Pismem. To jest prawdziwa chrześcijańska metoda. Gdyby
użyć przykładu Kalwina jako standardowej zasady postępowania to należało
by następnym razem, gdy pojawią się u naszych drzwi świadkowie J_wy czy
mormoni fizycznie ich obezwładnić, przywiązać do pala i zrobić z nich
ludzkie pochodnie. Możesz sobie wyobrazić chrześcijanina tak
postępującego, a tym bardziej renomowanego teologa? Czy jeśli taka rzecz
miała miejsce to możesz zmusić się do wiary w to, że był to człowiek
rzeczywiście zbawiony i przylgnąć do jego unikalnej, doktrynalnej
odmienności?

Fałszywi nauczyciele powinni być otwarcie tak nazywani, jak to uczynił
apostoł Paweł w przypadku Hymeneusza i Filetosa, którzy niszczyli wiarę
niektórych chrześcijan, których Paweł znał:

2 List do Tymoteusza.
2:17 - A nauka ich szerzyć się będzie jak zgorzel; do nich należy
Hymeneusz i Filetos, 2:18 - Którzy z drogi prawdy zboczyli, powiadając,
że zmartwychwstanie już się dokonało, przez co podważają wiarę
niektórych.

Jest to również ważny środek zapobiegawczy przeciwko duchowej truciźnie
fałszywych nauczycieli.

Dlaczego Kalwin pogwałcił te Biblijne wskazówki? Skoro Kalwin
zdecydowanie sprzeciwiał się inspirowanym Duchem Świętym zarządzeniom
Pawła (i jego
przykładem) mówiącym o tym, w jaki sposób zajmować się heretykami, czyż
nie jest bezpiecznie założyć, że Kalwin był strzeżony przez innego ducha
niż miał ap. Paweł? Co więcej, dlaczego te fakty dotyczące życia Jana
Kalwina są rzadko wspominane współcześnie? Odpowiedź na to ostatnie
pytanie jest oczywista: są zarówno wstydliwe jak i zabójcze dla
kalwinistów, którzy dumnie mówią o sobie używając jego nazwiska!
Ponieważ są oni ewangeliczną większością i to ich moc i wpływy mają
największe oddziaływanie na to, co szerzy się po naszej ziemi a nawet na
świecie, to ta informacja o założycielu rzadko - o ile w ogóle - da się
usłyszeć. Wielu ludzi teraz dowiaduje się o tych szokujących faktach
dotyczących założyciela kalwinizmu, gdy czytają je po raz pierwszy!

"Żadne inne zdarzenie tak nie wpłynęło na historię osądzania Kalwina,
jak rola jaką odegrał w złapaniu i egzekucji hiszpańskiego lekarza i
teologa amatora Michała Serweta w 1553 roku. To wydarzenie zacieniło
wszystko inne cokolwiek Kalwin zdobył i nadal krępuje jego współczesnych
wielbicieli" (19).

Pozostają trzy ważne pytania:
(1) Czy Jan Kalvin może zostać biblijnie usprawiedliwiony z morderstwa
Michała Serweta?
(2) Czy śmiertelna nienawiść, zgodnie z Pismem, czyni kogokolwiek
duchowo niezdolnym do właściwego interpretowania Pism?
(3) Czy morderca może być zbawiony zgodnie z Obj. 21:8?

Te wszystkie odpowiedzi ciążą na wiarygodności popularnej doktryny
Kalwina o "wytrwaniu świętych", między innymi. Z żalem stwierdzamy, że
kalwińska wersja chrześcijaństwa przeważa w naszej ziemi, lecz czy jest
biblijna? Odpowiedzieć na to twierdząco to powiedzieć, że podwójna
predestynacja Kalwina jest prawdziwa, to jest, niektórzy są przeznaczeni
do Nieba, a inni są przeznaczeni do piekła bez wolnego wyboru z ich
strony (20). To pogwałcałoby wiele miejsc Pisma, w tym

2 List Piotra
3:9 - Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy
uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce,
aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania.

Co więcej, nauczanie Kalwina ogłasza, że dzieło Jezusa na krzyżu NIE
było bezkresne, ponieważ nie wylał Swojej krwi za wszystkich ludzi, lecz
tylko za wybranych - tych przeznaczonych do zbawienia. Jest to wyraźnie
sprzeczne z

1 List Jana:
2:2 - On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz
i za grzechy całego świata.

Ta jego doktryna o "wytrwaniu świętych" zapewnia również, że Boża moc
będzie utrzymywać bezpiecznie prawdziwie zbawioną osobę, bez względu na
to jak ciężki grzech popełni po swoim odrodzeniu i/lub wszelkie
doktrynalne herezje, których się uchwyci, w ten sposób naruszając wiele
biblijnych przykładów i ostrzeżeń, które dowodzą czegoś przeciwnego!

Powinno być wyraźnie widoczne, że od założyciela, aż po dzień
dzisiejszy, że doktryna "wytrwania świętych" (najczęściej znana jako
"raz zbawiony na zawsze zbawiony") najczęściej jest nauczaniem "licencji
na niemoralność" pod flagą łaski - patrz. Jd 3:4.

Jak jego własna teologia pozwoliła Kalwinowi na podjęcie działań
przeciwko Serwetowi, tak dziś wielu jest niemoralnych, kłamców, pijaków,
chciwców itd., wyznających swoje zbawienie. Jest to odgałęzienie
wypaczonego przez Kalwina przesłania łaski - nauczania, które się
"rozeszło jak gangrena" od jednego człowieka, który oficjalnie spalił
drugiego i przez pozostałe 10 lat i 7 miesięcy swego życia, nigdy
publicznie nie pokutował z tego przestępstwa.

"Prochy Serweta będą wołać przeciwko niemu tak długo, dopóki nazwiska
tych dwóch mężów nie będą znane całemu światu" (21).
Uwagi:
1. "Znaczące jest to, że tylko na podstawie dwóch przypadków został
potępiony Serwet - jako przeciwnik Trójcy i chrztu niemowląt. " Roland
H. Bainton, Hunted Heretic (The Beacon Press, 1953), p. 207. [Komentarz:
O ile Serwet mylił się co do Trójcy to jeśli chodzi o odrzucenie chrztu
niemowląt powiedział tak: "Jest to wynalazek diabła, piekielne
fałszerstwo na zniszczenie całego chrześcijaństwa" (Ibid., p. 186.)
Wielu chrześcijan współcześnie może tylko potwierdzić serdecznym "Amen"
na to stwierdzenie. Niemniej, to właśnie, częściowo, spowodowało
skazanie przez kalwinistów na śmierć Serwetusa!- 2. Schaff-Herzog
Encyclopedia of Religious Knowledge (Baker Book House, 1950), p. 371. 3.
The Wycliffe Biographical Dictionary Of The Church (Moody Press, 1982),
p. 73. 4. Stephen Hole Fritchman, Men Of Liberty (Reissued, Kennikat
Press, Inc., 1968), p. 8. 5. Walter Nigg, The Heretics (Alfred A. Knopf,
Inc., 1962), p. 328. 6. Steven Ozment, The Age Of Reformation 1250-1550
(New Haven and London Yale University Press, 1980), p. 370. 7. Who's Who
In Church History (Fleming H. Revell Company, 1969), p. 252. 8. The
Heretics, p. 326. 9. The Wycliffe Biographical Dictionary Of The Church,
p. 366. 10. John F. Fulton, Michael Servetus Humanist and Martyr
(Herbert Reichner, 1953), p. 35. 11. The Heretics, p. 327. 12. Hunted
Heretic, p. 214. [Komentarz: Nigdzie w Biblii nie widzimy takiego
nacisku na czyjeś zbawienie. Umierający złoczyńca, filipiński strażnik i
Korneliusz zostali zbawieni przez podstawową ufająco-poddającą się wiarę
w Jezusa. 13. Michael Servetus Humanist and Martyr, p. 36. 14. John Hus
zaatakował różne doktryny rzymsko katolickie herezja takie jak
transsubstancjację, służalstwo wobec papieża, wiarę w świętych,
skuteczność rozgrzeszenia przez kapłaństwo, bezwarunkowe posłuszeństwo
ziemskim regułom i świętokupstwo. Hus uczynił Pismo Święte jedyną zasadą
w sprawach religii i wiary. Patrz. The Wycliffe Biographical Dictionary
Of The Church, p. 201. 15. The Heretics, p. 326. 16. Ibid., pp. 328,
329. 17. Na przykład, w przeciwieństwie do znaczenia jakie nadał Jezus w
przypowieści o ziarnie polu (Mt. 13:24-43), gdzie Pan mówi nam, że
"polem jest świat" (w.38), Jan Kalvin nauczał, że "polem jest kościół".
Patrz komentarz Kalwina do Ewangelii Mateusza. 18. The Age of
Reformation 1250-1550, pp. 368,369. Ksiązka Bolsec'a, w której oskarża
Kalwina jest cytowana w Histoire de la vie, moeurs, actes, doctrine,
constance et mort de Jean Calvin ... pub. a Lyon en 1577, ed. M.
Louis-Francois Chastel (Lyon, 1875). 19. Ibid., str. 369. 20. Augustine
z Hippony, katolicki teolog, wcześniej proponował predestynację i od
niego Jan Kalwin ściągnął ten pomysł. 21. The Heretics, p. 328. (return)


------------------------------------------------------------
Subskrypcja nowowści:
http://www.poznajpana.org/subscribe.asp


-- 
_______________________________________________
Moje strony to: http://www.poznajpana.org


__________
czuwajcie ...
www.chrzescijanie.net 2006