[chrzescijanie] To warto wiedzieć proroctwa Daniela

Czw, 9 Lis 2006, 12:58:37 CET

Witam !

Może i to warto wiedzieć w czasach tz. ekumenii organizacyjnej ,

 MAŁY RÓG 
(DANIEL 7)  
PROROCTWO HISTORYCZNE WYPEŁNIENIE  
1. Mały Róg wy-łania się wśród dziesięciu rogów-państw (w.8) wyrosłych na terenie Imperium Romanum (w. 19-20. 24). 1. Historyk Aleksander Flick napisał: "Z ruin politycznego państwa rzymskiego wyrosło wielkie duchowe imperium w gigantycznej postaci kościoła rzymskiego."  
Papiestwo odziedziczyło po dawnym Rzymie miasto na siedmiu wzgórzach, Kurię Rzymską (rzymski Senat), nazwę " kościół rzymski", łacinę, jako język liturgiczny. Papieże przybrali purpurę i szkarłat cesarzy, a po Konstantynie Wielkim takie tytuły, jak Pontifex Maximus czy Vicarius Christi. Totalitarny system Imperium Rzymskiego, w którym władza świecka sprzężona była z religijną znalazł kontynuację w średniowiecznej unii kościoła i państwa.  
2. Jest inny od reszty (w.24). 2. Państwo Kościelne było inne od otaczających je królestw Europy, mając charakter religijny, a moc polityczną.  
3. Pomimo, że pojawia się później niż owe królestwa, przyczynia się do upadku trzech z nich, urastając do większej rangi (w. 8.20.24). 3. Trzy plemiona ariańskie krępowały poczynania papiestwa w Italii. Za sprawą jego interwencji w 493 roku upadli Herulowie, w 534 roku Wandalowie, zaś Ostrogoci stracili znaczenie w 538 roku. Papieżem został Wigiliusz, którego pontyfikat zaczął nową erę w dziejach papiestwa. Jeden z historyków napisał: "Aż do VI wieku wszyscy papieże uznawani są za świętych. Wigiliusz rozpoczyna linię papieży, którzy nie noszą tytułu świętych, odtąd bardzo rzadko im nadawanego. Odtąd papieże nie poświęcają się wyłącznie sprawom kościoła, lecz coraz bardziej angażują się w sprawy świata, stając się politykami, a wreszcie władcami państwa kościelnego."  
4. Prześladuje i wytraca "świętych Najwyższego", czyli ludzi wierzących (w. 25). 4. Kościół prześladował i zabijał przy pomocy świeckiego ramienia. Wielu zginęło wskutek działalności Świętej  
Inkwizycji, której idea zrodziła się w IV wieku, gdy chrześcijaństwo stało się religią sponsorowaną przez państwo. W roku 1252 wprowadzono tortury.  
Inkwizytorzy - głównie zakonnicy - posługiwali się takimi metodami jak: biczowanie, przebijanie dłoni, wyrywanie paznokci, miażdżenie palców, oślepianie, miażdżenie głowy, łamanie kołem, przypiekanie rozpalonym żelazem, wlewanie gorącego oleju w usta, wyrywanie języka, przerzynanie piłą. Kościół miał prawo zagrabić mienie rodziny męczennika, skazując jego krewnych na nędzę. Miało to odstraszać ludzi od porzucania kościoła rzymskiego.  
5. Zamierza zmienić czasy i Prawo Boże (w. 25). 5. Porównanie biblijnych Przykazań Bożych (Wj.20) z ich wersją katechizmową ujawnia kilka istotnych różnic (zob. Tabela 12).  
Kościół rzymski w swoim katechizmowym nauczaniu usunął przykazanie II zakazujące oddawania czci obrazom, a X rozdzielił na dwa (Wj.20:17). Dokonał też zmiany w IV przykazaniu, przesuwając biblijny dzień odpoczynku i nabożeństwa z soboty (Wj.20:8-11) na niedzielę.  
6. Bluźni przeciwko Bogu (w.25). 6. Greckie słowo blesphemia ("bluźnierstwo") obejmuje przywłaszczanie atrybutów Bożych, co papiestwo uczyniło uzurpując autorytet do zmiany przykazań i odpuszczania grzechów (zob. Apendyks). Stwierdzono, że " Papież może zmieniać prawa Boże, gdyż jego moc nie jest ludzka, ale boska, i działa w miejsce Boga na ziemi..." Przykazania Boże są jednak niezmienne, jak sam Bóg, toteż wszelka próba ich zmiany jest bluźnierstwem. Co do odpuszczania grzechów, to Pan Jezus powiedział, że tylko Syn Boży "ma moc odpuszczać grzechy na ziemi" (Mk.2:10), toteż słowa wypowiadane przez kapłanów rzymsko-katolickich: Ego te absolvo (Odpuszczam ci grzechy) są niestosowne.  
7. Posiada moc i władzę przez  
1260 proroczych dni (w. 25), ale dotrwa aż do czasu końca (w. 26). 7. Supremacja papiestwa w Europie rozpoczęła się w 538 roku, kiedy wojska bizantyjskie usunęły z Rzymu Ostrogotów. Wówczas wszedł w życie wydany pięć lat wcześniej przez cesarza Justyniana edykt, który czynił biskupa rzymskiego zwierzchnikiem całego chrześcijaństwa. Okres dominacji papiestwa zakończył się dokładnie 1260 lat później. "15 lutego 1798 roku, Francja podjęła interwencję zbrojną. Generał Berthier zajął Rzym, pozbawiając papieża władzy świeckiej i proklamując republikę," - sprawozdaje historyk Jean Mathieu-Rosay. W życie wprowadzono wydany pięć lat wcześniej dekret kładący kres politycznemu autorytetowi Państwa Kościelnego, które zostało formalnie zlikwidowane w 1870 roku w rezultacie Rewolucji Włoskiej. Papiestwo przetrwało jednak ten kryzys i od tego czasu odgrywa coraz większą rolę w świecie.  
BESTIA Z MORZA 
(APOKALIPSA 13)  
PROROCTWO HISTORYCZNE WYPEŁNIENIE  
1. Odbiera cześć religijną (w. 8), ale ma też moc polityczną (w. 1-2. 7). 1. Przez kilkanaście wieków papiestwo posiadało prawie niekwestionowany autorytet religijny nad większą częścią Europy, wywierając wpływ na wydarzenia polityczne, który wykraczał daleko poza granice Państwa Kościelnego.  
2. Wyrasta z gęsto zaludnionych terenów świata (w. 1; 17:15), dziedzicząc po czterech imperiach (w.1-2; Dn. 7). 2. Papiestwo pojawiło się na ludnych terenach Europy przyjmując wiele doktryn mających korzenie w Babilonii, Persji, Grecji, Rzymie (niektóre omówione są w kolejnych rozdziałach, a inne w Apendyksie). Wspólną cechą systemów reprezentowanych przez te cztery mocarstwa była religia państwowa, która narzucała społeczeństwu zasady wiary prześladując tych, którzy ich nie akceptowali.  
3. Ma diademy na swoich dziesięciu rogach (w.1; por. Ap.12:3). 3. Wskazuje to, że chodzi o okres, gdy miejsce Imperium Rzymskiego zajęły królestwa powstałe na jego i podporządkowane Bestii z Morza. Zauważmy, że papiestwo doszło do znaczenia w wyniku upadku Imperium Rzymskiego w 476 roku n.e., gdy przy władzy były narody, jakie powstały na jego terytorium: Anglia, Niemcy, Szwajcaria, Francja, Włochy, Portugalia, Hiszpania, i inne utworzone później, które w większym lub mniejszym stopniu podporządkowane były Rzymowi papieży.  
4. Dominuje nad chrześcijaństwem do czasu otrzymania rany, na pozór śmiertelnej (w. 3), która zostaje uleczona, a wówczas ta moc znów zapanuje nad narodami ziemi (w. 7-8). 4. W XVIII wieku wojska Napoleona aresztowały papieża  
Piusa VI, który zmarł w niewoli. Jezuita Joseph Rickaby tak skomentował to wydarzenie: "Połowa Europy sądziła... że wraz z papieżem śmierć poniosło także papiestwo." W kilkadziesiąt lat później w rezultacie plebiscytu mieszkańcy Państwa Kościelnego niemal jednogłośnie opowiedzieli się za przyłączeniem go do Włoch. Polityczny autorytet papiestwa z ziemią przywrócił Watykanowi dopiero konkordat podpisany z Mussolinim 11 lutego 1929 roku. Odtąd autorytet papiestwa wzrasta, do czego przyczynił się II sobór watykański (1962-65), oraz międzynarodowe podróże papieży Pawła VI i Jana Pawła II.  
5. Prześladuje i niszczy wierzących (w.7). 5. Na stosie płonęli nie tylko heretycy, ale i rzymskokatoliccy duchowni, którzy sprzeciwiali się korupcji i odstępstwu Rzymu, między innymi torturowany i powieszony w 1498 roku we Florencji dominikanin Girolamo Savonarola czy spalony podczas soboru w Konstancji ksiądz praski Jan Hus. Kościół prześladował i palił na stosie chrześcijan nawet za rozprowadzanie czy przepisywanie fragmentów Pisma Świętego. Historyk William Lecky napisał takie szokujące słowa: "Kościół rzymski przelał więcej niewinnej krwi, niż jakakolwiek instytucja w historii ludzkości... z pewnością nie będzie przesadą twierdzenie, że kościół rzymski zadał więcej nieuzasadnionego cierpienia, niż jakakolwiek religia, która kiedykolwiek istniała."  
6. Bluźni i wynosi się (w. 5). 6.  
Bluźnierstwo polega na stawianiu się na równi z Bogiem. Przykładem takiej postawy jest doktryna o transsubstancjacji (zob. Apendyks) zgodnie z którą rzymski kapłan ma moc, aby przeistoczyć opłatek w prawdziwe ciało Pan Jezusa, a wino w literalną krew Chrystusa. Podręcznik dla duchownych katolickich stwierdza: "W ten sposób kapłan może być nazwany stworzycielem swego Stwórcy..."  
7. Ma znak, który pragnie narzucić wszystkim mieszkańcom świata (w. 17; Ap. 14:9). 7. Papiestwo twierdzi, że znakiem jego mocy jest zmiana przykazań Bożych. Kanclerz kardynała Gibbonsa napisał w jego imieniu: "Oczywiście, kościół katolicki twierdzi, że zmiana sabatu na niedzielę była jego dziełem. I ten czyn jest znakiem jego kościelnej mocy i autorytetu w sprawach religijnych."  
SYN ZATRACENIA 
(2 TESALONICZAN 2)  
PROROCTWO HISTORYCZNE WYPEŁNIENIE  
1. Zasiądzie w Świątyni Bożej (w. 4). 1. Greckie słowo naos, które tłumaczymy jako "Świątynia" odnosi się w Nowym Testamencie głównie do kościoła Bożego (1Kor.3:16). Papiestwo od wczesnych wieków uzurpowało sobie przewodnią rolę w kościele chrześcijańskim.  
2. Wynosi się i domaga się boskiej czci, podając się za Boga na ziemi (w.4). 2. W encyklice z 20 czerwca 1894 papież Leon XIII zadeklarował: "Na tej ziemi zajmujemy miejsce Boga Wszechmocnego." Ten sam papież domagał się "tak zupełnej uległości i posłuszeństwa woli Kościoła i papieża, jak wobec samego Boga". Według dogmatu uchwalonego w 1870 roku, papież przemawiając ex catedra jest nieomylny, a więc równy Bogu, bo nieomylność to wyłączny atrybut Boga.  
3. Jego pełna moc miała się ujawnić dopiero, gdy ustąpi miejsca siła, która powstrzymywała go w czasach apostoła Pawła (w. 6-7). 3. Pierwsze przykłady uzurpacji autorytetu religijnego przez papiestwo pochodzą z II wieku (zob. rozdział 15). Pełnię religijno-politycznej władzy biskupi Rzymu uzyskali dopiero, gdy osłabła pozycja cesarzy. Historyk Carl Eckhardt napisał: "Pod panowaniem Imperium Rzymskiego papieże nie dysponowali świecką siłą, ale kiedy Imperium rozpadło się, a jego miejsce zajęły barbarzyńskie królestwa, wówczas kościół rzymski uniezależnił się w sprawach religii oraz zdominował przebieg spraw świeckich."  
4. Spowoduje odstępstwo w chrześcijaństwie (w. 3). 4. W średniowieczu kościół rzymski zaakceptował wiele pogańskich doktryn i praktyk, np. odpusty, kult obrazów i świętych, czyściec, limbo, nieśmiertelność duszy, spowiedź uszną, transsubstancjację, celibat (zob. Apendyks). 
5. Głosi "tajemnicę nieprawości" (w. 7), zamiast "tajemnicy pobożności", która stanowai esencję Ewangelii. 5. Tajemnica pobożności mówi, że Bóg stał się człowiekiem i swoją krwią zbawił każdego, kto przyjmie Jego sprawiedliwość w miejsce swej grzesznej natury (1Tym.3:16). Teologia rzymskokatolicka naucza zaś, że do zbawienia, oprócz Bożej łaski, potrzebne są sakramenty kościoła i uświęcenie, czyli wiara z uczynkami. Katechizm mówi: "Sama wiara nie zbawia człowieka; dobra moralność i dobre uczynki są konieczne."  
Jan Paweł II potwierdził to stanowisko, pisząc: "Człowiek jest usprawiedliwiony z uczynków, a nie z samej wiary." Takie przekonanie, choć dla nie znających Pisma Świętego może brzmieć logicznie, Biblia nazywa "tajemnicą bezbożności", gdyż Jezus "zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego" (Tyt.3:5); Pismo Święte mówi: "Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił" (Ef. 2:8-9); "Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby łaską" (Rz. 11:6). Biblia mówi, że "Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg" (Mt.10:18); "Nie ma takiego, co dobrze czyni, zgoła ani jednego... wszyscy zgrzeszyli" (Rz.3:12. 23). To, co ludziom wydaje się dobrymi uczynkami, w oczach Bożych jest jak "szata splugawiona" (Iz.64:6). Zbawienie jest darem Bożym (Rz.6:23), dlatego idea usprawiedliwienia za sprawą ludzkich uczynków jest równoznaczna z odrzuceniem tego daru. Prawdą jest, że jako chrześcijanie mamy wydawać dobre owoce (1Tym.6:18; Tyt.3:8), do nich zostaliśmy powołani (Ef.2:10), ale dobre uczynki są owocem przyjęcia zbawienia od Jezusa, a nie środkiem do niego (Gal.5:22-23).  
6. Dotrwa do powrotu Pana Jezusa (w. 8). 6. Papiestwo przetrwało momenty słabości na przełomie XVIII/XIX wieku i zyskuje taki wpływ na mieszkańców świata, jak w średniowieczu.  
7. Szatan wspiera działalność tej mocy fałszywymi znakami i cudami (w. 9). 7. Analiza cudów towarzyszących niektórym objawieniom wskazuje na istotne różnice w porównaniu z cudami opisanymi w Biblii. Pan Jezus ani razu nie sprawił, aby słońce zaczęło wirować, łańcuszki zmieniły kolor, a na drzewach czy obrazach pojawiły się osobliwe znaki. Biblijne cuda miały praktyczny wymiar, natomiast powyższe mają posmak sensacji, jakby ich głównym celem było zwrócenie uwagi na nie same. Jezus unikał czynienia takich cudów, co sugeruje, że to nie Bóg stoi za nimi (Mt.12:38-39). Pismo Święte przestrzega, że Szatan "przybiera postać anioła światłości" a "słudzy jego postać sług sprawiedliwości" (2Kor.11:14-15), czyniąc "wielkie znaki i cuda, aby, o ile można, zwieść i wybranych" (Mt. 24:24).  
Apostoł Paweł przestrzegł, że odstępstwo wyjdzie z łona kościoła Bożego (2Kor.6:16-18; Ef.2:19-21). Wskazał, że nastąpi to po upadku Imperium Rzymskiego, choć korzenie odstępstwa dostrzegał już w swoich czasach. Do przywódców wczesnego kościoła powiedział: 
"Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów." (Dz.20:28-30).  
Może dziwić, nawet szokować, utożsamienie mocy antychrysta z instytucją, która uważa się za następcę Chrystusa na ziemi, posiada w swoich szeregach wielu oddanych Bogu chrześcijan. Zwróćmy jednak uwagę, że geniusz strategii Szatana polega właśnie na podrabianiu dzieł Bożych i podszywaniu się pod Jego sługi. To pozwala skuteczniej zwodzić wierzących:  
"I nic dziwnego; wszak i Szatan przybiera postać anioła światłości. Nic więc nadzwyczajnego, jeśli i słudzy jego przybierają postać sług sprawiedliwości." (2Kor. 11:14-15).   
Material podal mi br Jozef S serdecznie pozdrawiam ! Tomasz G