[chrzescijanie] Okiennice i świece

[biuro@af.com.pl]

Gdzie jest zgorszenie, tam nie ma wiary.

Gdzie jest wiara, tam nie ma zgorszenia.

Dwie drogi, dwa sposoby, dwa zetknięcia z Jezusem.

Jedni przez całe życie gorszą się, potykają,narzekają i zatwardzają swoje 
serca,bezmyślnie tracąc

lata, jak pożółkłe liście.

Drudzy całe życie wierzą, mając pełnię błogosławieństwa i niewyczerpane 
źródło radości i zwycięstwa,

pozostając do głębokiej starości dziarskimi i owocnymi.

Jedni i drudzy nazywają się sprawiedliwymi.Nie jest napisane, że 
sprawiedliwy zgorszeniem żyć będzie.

Napisane jest:„A sprawiedliwy z wiary żyć będzie”(Rzym. 1,17)(fragment z 
książki)

 

FASCYNUJĄCA, INTRYGUJĄCA,POBUDZAJĄCA DO ZMIAN LEKTURA!

 

OKIENNICE I ŚWIECE

 

(...) Pamiętam jedną pouczającą historię – przypowieść. Jasny, słoneczny 
dzień. W domu zebrali się ludzie. Okiennice zamknięte. Przy zapalonych 
świecach kaznodzieja usiłuje tłumaczyć Słowo Boże. Z ulicy wchodzi człowiek, 
jego oczy z trudem przyzwyczają się do ciemności. Zobaczywszy ludzi i 
kaznodzieję, zdecydowanie przerywa ich nabożeństwo: „Dobrzy ludzie! Na 
dworze przecież jasne słońce, a wy tutaj przy świecach prawdy szukacie. 
Świece w dzień niepotrzebne”.

 

Zdmuchnął świece i powiedział: „Chodźcie za mną”. Nikt nie poszedł za nim. 
Wygonili go z domu. Z ulicy wszedł następny człowiek. Powiedział to samo, co 
poprzedni. Tak samo zdmuchnął świece. Reakcja była ta sama. Jego tak samo 
wygonili, znowu zapalili świece i nabożeństwo dalej przebiegało w swoim 
porządku.

 

Lecz znów słychać pukanie do drzwi. Jak naprzykrzają się nam ci włóczący się 
zwiastuni – takim wyzwaniem powitała kolejnego gościa rozdrażniona 
publiczność. Lecz ten gość zachował się inaczej. Nie powiedział ani słowa. 
Nie zdmuchiwał świec. Wyszedł na dwór i otworzył okiennice. Jasne słoneczne 
światło wdarło się do domu. Zdumieni ludzie spojrzeli po sobie, potem w okno 
i na palące się świece. Wszystko stało się jasne. Cicha radość rozjaśniła 
ich oświetlone słońcem twarze – sami zdmuchnęli świece.

 

Nie masz prawa odbierać ludziom tego, nad czym oni się trzęsą, czym żyją, 
czym się cieszą, jeśli nie dasz im nic w zamian. Mówić o miłości i nie 
promieniować nią, nauczać o wolności i nie znac jej smaku, zapraszać do 
światła z ponurym spojrzeniem, „gromić religię”, nie dając nic w zamian 
realnego zbawienia – to okrutne i niegodne, to oszustwo i zgorszenie.

 

Naszym zadaniem nie jest zdmuchiwać świece, naszym zadaniem jest otwierać 
okiennice, dać ludziom odczuć Boga, Który jest Światłem, Miłością, Radością, 
Wolnością, Uzdrowieniem, Zmartwychwstaniem, Wzlotem, Życiem i Wiecznym 
Tryumfem.

 

„Chociaż jako apostołowie Chrystusa moglibyśmy być w wielkim poważaniu; 
przeciwnie byliśmy pośród was łagodni jak żywicielka, otaczająca troskliwą 
opieką swoje dzieci. Żywiliśmy dla was taką życzliwość i gotowi byliśmy nie 
tylko użyczyć wam ewangelii Bożej, ale i dusze swoje oddać, ponieważ was 
umiłowaliśmy”. (1 Tes. 2,7-8)

 

„A przeto i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście Słowo Boże, 
które od nas słyszeliście, nie jako słowo ludzkie, ale jak jest prawdziwie, 
jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa”. (1 Tes. 2,
13)

 

„Bo któż jest naszą nadzieją, albo radością, albo koroną chwały przed 
obliczem Pana naszego Jezusa Chrystusa w chwili Jego przyjścia? Czy wy nie? 
Zaiste, wy jesteście chwałą naszą i radością (1 Tes. 19-20) – oto czym jest 
owoc, rezultat i powodzenie ewangelizacji.

 

„Dla słabych stałem się słabym, aby słabych pozyskać, dla wszystkich stałem 
się wszystkim, żeby tak czy owak niektórych zbawić. A czynię to wszystko dla 
ewangelii, aby uczestniczyć w jej zwiastowaniu. (1 Kor. 9,22-23)

 

Panie! Daj nam takie szerokie serce, pełne Twojej miłości, które mogłoby 
pomieścić każdego człowieka z jego słabościami i niedostatkami. Daj nam 
zrozumienie tej ważnej sztuki, jak być „łowcą ludzi” bez względu na różnice 
socjalne, religijne, żeby nasze sieci i nasze kościoły nie były puste. 
Panie! Pomóż nam stać się uczestnikami Twojej Ewangelii w pozyskiwaniu dusz 
ludzkich dla Twojego Wiecznego Królestwa!

 

 

Mały fragment rozdziału 2 z książki KAMIEŃ POTKNIĘCIA autorstwa Aleksieja 
Lediajewa.
Książka do nabycia u dystrybutora: 
www.sklep.af.com.pl  (można pisać: biuro w af.com.pl)
 

SPIS TREŚCI:

 

Przedmowa

Komu poświęcona jest ta książka?

 

Część 1. POTENCJALNE ZGORSZENIA

„Wąska droga i ciasne wrota”

    Nieunikniony podział

    Duchowy filtr

    Odłamki pychy

    Wiejadło w ręku Jego

 

Część 2. UZASADNIONE ZGORSZENIA

„ Biada temu, przez którego przychodzą”

 

Rozdział 1. Postawa obywatelska

    Bóstwo i człowieczeństwo Jezusa Chrystusa

    Cesarzowi oddajcie co cesarskie

    Bezczynność

    Dwie strony medalu

 

Rozdział 2. Etyka kościelna

    Kościół (zbór)

    Kultura duchowa

    Prawa na „swoim” terytorium

    Prawa na „obcym” terytorium

    Taktyka bezgłośnego wtargnięcia

    Nigdy się nie sprzeczaj

    Okiennice i świece

Część 3. NIEUZASADNIONE ZGORSZENIA

„Błogosławiony kto się Mną zgorszy”

 

Rozdział 1. Pycha

    Duch odrzucania Boga

    Kim są sędziowie?

    Ewangelizacja czy propaganda?

Rozdział 2. Cielesne myślenie

    Rozbieżność prognoz

    Obraz myślenia – obraz życia

    Odnowienie umysłu

    Uświęcenie – to oddzielenie

    Ciemność – źródło zgorszenia

Rozdział 3. Nieznajomość Ojca

    Wiara bez objawień – dom na piasku

    Bóg Nasz – dobry Ojciec

    Przez Ojca do Syna

Rozdział 4. Zatwardziałe grzeszne serce

    Znak proroka Jonasza

    Maść do oczu

    „Czyści sercem Boga oglądać będą”

Rozdział 5. Niestałość

    „Nie ma w sobie korzenia”

    Trwanie w słowie – trwanie w wierze

    „Hosanna!” i „Ukrzyżuj!”

Rozdział 6. Rozstrzygające Ojcostwo

    Więzy krwi i duchowe pokrewieństwo

    „Po ich owocach poznacie ich”

    „Plewy – synowie złego”

    „On oczyści klepisko swoje”

 

Część 4. ZWYCIĘŻONE ZGORSZENIA

„Szukający usilnie znajdują Go”

    Milczenie Jezusa

    Dolina przewlekłych odpowiedzi

    Nauczyciel i uczniowie

    Dzieci i psy

    „Moja córka uzdrowiona”

 Zakończenie





www.sklep.af.com.pl